"Dat open praten over mentale klachten oplucht, merkte ik voor het eerst tijdens de dagbehandeling waar ik naartoe ging voor mijn depressie. Ik kwam terecht in een groep met mensen die allemaal rondliepen met vergelijkbare problemen en onzekerheden. Ik heb me altijd 'anders' gevoeld, maar in deze groep vond ik herkenning en steun. Ik was niet vreemd of raar, er waren meer mensen zoals ik."
Vicieuze cirkel
"Mijn eerste depressie kreeg ik toen ik voor mijn studie Frans op uitwisseling ging in Lille. Ik woonde op een kamertje van negen vierkante meter met een schuimmatras en snotgroene muren. Ik ben sociaal niet de handigste, dus kon moeilijk contact maken met medestudenten, en daar maakte ik me vreselijke zorgen over. Ik raakte in een vicieuze cirkel van negatief denken en somberheid, die uitmondde in een depressie. Eenmaal terug in Groningen ging het iets beter."
Donkerste periode
"Ik werd docent Frans, maar voor de klas staan bleek niet bij me te passen. Toen ik zwanger was, stopte ik met werken, maar ik voelde met niet goed. Er was altijd een ondertoon van depressiviteit, die zich uitte in een verlammende vermoeidheid.
Na de dagbehandeling die ik kreeg en die zo helpend was, viel ik in een zwart gat. Ik voelde me zinloos, en zag het leven niet meer zitten. Het was verreweg de donkerste periode uit mijn leven. Ik stelde mezelf als doel dat ik beter zou worden, en als dat zou lukken, zou ik mensen in dezelfde situatie gaan helpen. Bij elke keuze vroeg ik me af: voel ik me beter als het wel doe (opstaan en mijn zoon klaarmaken voor school) of niet doe (in bed blijven liggen)/ Door telkens te kiezen voor de iets betere optie, ben ik stapje voor stapje, ondersteund door antidepressiva, uit het zwarte gat geklommen."
Wat ik leerde
"Ervaringsverhalen hebben me destijds ook geholpen. Het gaf me hoop om te lezen dat andere mensen die diep in de put zaten, er weer uit waren gekomen. Ik wilde dat teruggeven, dus ik ben gaan bloggen en schreef het boek Dit is niet wie ik ben - Wat mijn depressies mij leerden (juli 2023).
Negatieve reactie heb ik eigenlijk nooit gehad. Ik hoor vooral dat mensen mijn openheid waarderen. Doordat ik open ben, voelen andere mensen zich minder alleen met hun problemen en ze krijgen hoop dat het weer goed kan komen. Mijn depressies die zo zinloos aanvoelden, hebben zo betekenis gekregen. Want door mijn ervaringen te delen, help ik anderen."
Meer lezen over Geeske?
Lees meer over Geeske op haar website: geeskehogenhuis.nl.